ข้าพเจ้านี้ไซร้…คือบุคคลประเภทใด

หะเวย หะเวย! ช่างเป็นคำเยินยอที่ข้าพเจ้าชื่นชอบเสียนี่กระไร ขอขอบคุณเหล่าบรรดาท่านทั้งหลายที่เข้ามาเยี่ยมชม แล…กล่าวคำสรรเสริญการเรียบเรียงบท(ไม่ได้)ความของข้าพเจ้า สำหรับคนที่บ้ายอเยี่ยงข้าพเจ้าแล้ว คำเยินยอนี้ไซร้แล..คล้ายอาหารทิพย์มาชโลมใจ

 

ท่านผู้หนึ่งบอกเล่าแก่ข้าพเจ้าถึงบุคคลสี่เหล่า กลุ่มหนึ่งนี้ไซร้คือบุคคลที่ฉลาดแล..ขยัน เค้ามักจะให้เป็นเสธฯ ส่วนกลุ่มสองฉลาดแต่ขี้เกียจกลุ่มนี้ก็ยังได้เป็นผู้นำ ต่อมากลุ่มที่สามเหล่าบรรดาบุคคลที่โง่แล..ขี้เกียจพวกนี้เสมือนบัวใต้โคลนตม พวกสุดท้ายนั้นไซร้คือบุคคลที่โง่แต่ขยัน ตามตำราท่านว่าอ้ายกลุ่มสุดท้ายนี้ไซร้น่าจับเอาไปฆ่าให้มอดม้วยเพราะพวกมันขยันทำแต่เรื่องโง่ๆ มิใยต้องถามข้าพเจ้าให้มากความนักว่าข้าพเจ้าจักเป็นคนเหล่าใด เพราะบัดนี้ข้าพเจ้าหวั่นเกรงเหลือเกินว่าจะถูกนำไปฆ่าแล..ทำลายล้างเสียให้สิ้น เมื่อประจักษ์เช่นนี้แล้วข้าพเจ้าจึงได้ดำริชอบแก่ตนเองไซร้ หากว่าเรานี้จักขยันทำแต่เรื่องโง่ๆแล้วก็มิบังควรเอาตัวเข้าไปให้คนอื่นเค้าแปดเปื้อน จงสังวรตัวตนแลกักบริเวณไว้ในที่ที่ตนควรอยู่เพื่อมิให้ความขยันของตนเป็นภัยต่อผู้อื่น บัดนี้ข้าพเจ้าประจักษ์แล้วว่าตนควรอยู่ ณ ที่แห่งใด